Rozdział 2

Zranienia - każdy z nas ich doświadczył. Czasami to było  słowo, które zostawiło nam bliznę na sercu. Innym razem sytuacja, która wyrwała nam kawałek serca. Niekiedy zawinił ktoś wobec nas , niekiedy sami ranimy  innych  albo dopuszczamy  do  grzechu raniąc samego siebie. Przyczyny zranień są różne. Efekt jest jeden - poranione serce. Dziurawe.

Kolejny dzień można zaliczyć do nieudanych. Ja już tego nie rozumiem.
W szkole jestem popychana i  ośmieszana.Każdy wie  , ze jestem Polką i po prostu tego nie tolerują . Mimo tego ze Milena też nią jest to do niej nic nie mają w przeciwieństwie do mnie. Ale o czym my tu mówimy. Milena jest dziewczyną Toma . Chłopak  cieszy się ogromną popularnością. Bardzo go lubiłam on mnie chyba  też. Nieźle się dogadujemy i nadajemy na tych samych falach, ale ja wolałam nie spędzać w szkole z nim za dużo czasu. Bałam się , ze pogorszy swoją reputację spotykając się z kimś takim jak ja . Szara myszka nie mająca nawet markowych ciuchów i bogatych rodziców. W sumie można powiedzieć,że prawie bez rodziców. Została mi tylko mama. 
Z Mileną i Tomem urządzaliśmy sobie co tydzień ,,piątkowe wieczory " . Mama i tak była zapracowana od świtu do nocy , to co miałam sama w domu siedzieć. Chciałabym jakoś ulżyć mamie ale ze względu na szkołę jest to po prostu nie możliwe. Ojciec wysyłał alimenty ale z czasem przestał. Na miejscu mamy zgłosiłabym to do sądu ale moja rodzicielka nie miała już na to siły .
 -Nie ma go , niech lepiej nie wraca ,nie wtrąca się w nasze życie i tak wszystko zepsuł - tak mi to tłumaczyła. Nie podzielałam jej zdania i nie rozumiałam jej toku myślenia.

Promienie słońca rozgrzewały moje ciało. Był upalny dzień.
Zdecydowałam ,że tego popołudnia nie zmarnuję siedzeniem przed telewizorem w samotności. Postanowiłam pójść na plażę, a konkretnie na molo.  Na plaży było mnóstwo osób. Idąc w stronę molo rozmyślałam o swoim życiu, które patrząc na sytuację ty naprawdę biednych, nie było przecież aż tak najgorsze.  No, ale ja oczekiwałam czegoś więcej. 
 Czego? Chyba sama nie potrafię tego określić. W połowie drogi spojrzałam na butelkę wódki,która trzymałam w siatce. Potarłam ją dłonią i uśmiechnęłam się. Takim pięknym akcentem zakończę ten tydzień.
Szłam wolnym krokiem na sam koniec molo, przyglądając się oddalającym się ludziom na plaży, dzieciom bawiącym się w piasku i kąpiącym sie w morzu. W powietrzu było czuć zapach wody, glonów, piasku  olejków do opalania. 

Koniec mola zbliżał się. Przed oczami już miałam widok siebie, siedzącej na wilgotnych deskach, z nogami opuszczonymi w dół.
Otworzyłam torebkę . Moją uwagę przykuła jedna z licznych fotografii. Ja i moja mama. Uśmiechnięte.  Teraz to rzadki widok.  Nie pamiętałam już widoku takiej wesołej mamy  . Pozostały tylko fotografie.
-Ciekawe czy jestem podobna do ojca.- pomyślałam i schowałam fotografie z powrotem do torby.
-But I always will remember. You were my summer love.You always will be my summer love ... - zanuciłam cicho zmierzając do celu. Gdy była już blisko celu usiadłam na ławce i zaczęłam przyglądać się przechodzącym ludziom. Zbliżał się wieczór ,dlatego większość z nich wracało już do swoich domów. Z torebki dobiegał dźwięk dzwonku. Wyjęłam telefon i spojrzałam na wyświetlacz : Milena.
 Nacisnęłam czerwoną słuchawkę.  I schowałam go do kieszeni. Wstałam i ruszyłam do wyznaczonego celu. Dotarcie tu zajęło mi około dwóch godzin,ale warto było. Usiadłam na skraju mola i wpatrywałam się  w rozciągający się przede mną widok. Po kilku minutach przypomniałam sobie o wódce, która bezczynnie leżała w mojej siatce. Wyjęłam ją i upiłam duży łyk.
-Moje życie jest do dupy . Najlepiej jak się zachleje i tak nikt nie będzie się martwił. No nie ?- powiedziałam na głos.Siedziałam i rozmyślałam pociągając kolejne łyki. Miłe ciepło rozeszło się po moim ciele wypełniając je od środka .Nim się obejrzałam butelka była do połowy pusta. W głowie przyjemnie szumiało , nie potrafiłam na niczym skupić dłużej wzroku. Wstałam chwiejnym krokiem. Nikogo nie było , błoga cisza .To co mi było potrzebne.
 Za wibrował mój telefon .Dostałam sms's. To mama :

 ,, Córciu muszę zostać na noc no i jutrzejszy dzień  też, przepraszam cię bardzo "

 Prychnęłam. Jak zawsze.Niczego innego nie mogłam się po niej spodziewać. No nic , przynajmniej nie będzie się o mnie martwiła jak nie wrócę na noc. Dopiłam butelkę do końca. Zrobiło mi się niedobrze . Podeszłam do krańca molo . Znowu wibracja . Tym razem dzwonił Tom . Odrzuciłam po czym, niewiele myśląc  wrzuciłam telefon do wody .
-Kurwa mać ! Pierdolcie się wszyscy ! - krzyknęłam i wskoczyłam do wody.Nie mogłam złapać oddechu i czułam,że tracę  przytomność. Ostatkami sił poczułam że ktoś wyciąga mnie z wody. Wyczerpana zamknęłam oczy.






-------------------------------------

Część kochani. I jak wrażenia po kolejnym rozdziale? Przepraszamy,że poprzedni był taki krótki, ale dopiero się rozkręcamy.  Wyłączyłam weryfikację obrazkową i teraz swobodnie możecie dodawać komentarze. ;D

Liczymy na wasze opinie, bo nie wiemy czy jest sens prowadzenia bloga. Prosimy o komentarze.

ZA KAŻDY KOMENTARZ SIĘ ODWDZIĘCZAMY !

Pozdrawiamy BELLA I LIAMKOWA ♥